GÖZLER KAPANDI
Özüme dönecek gibiyim !
Geçmişin resmine bakıp Çizemezmiyim kaderimi şakağıma yazılan şiirler gibi Oku beni ! Ağaçlar, köklerini sordu bulutlara bulutlar yağmura teslim oldu yağmur, düşeceği yeri bilemedi düşenler hep mazlum oldu mazlumun kirpiği yere düştü düşen hep kardeşlik oldu kardeş payını eksik aldı eksilen hep insan oldu insan kendini insan zannetti bir yılan gelip hayatı zehirledi zehir damladı , Güneşe Güneşin hayalleri söndü Hayaller denize düştü Denizler mavi gözlerini kaybetti "Gözler kapandı " " Ve bir gün ; Ayak izleri bile kalmayacak bu Dünya’nın Alın yazısı böyleymiş Ayşe Caniberk Gümüş kalpler Edebiyat defteri seçki kuruluna sayfamı ziyaret edip beğeni ve yorum yapan tüm kalem dostlarıma teşekkür ederim |