KENDİMİZ OLAMADIK
İmparatorluk gibi, küçüldük te küçüldük.
İtibardan, değerden özümüzden utandık. Anne, babayı atıp büyük haneyi böldük. Evde hayvan besledik, bazımızdan utandık. Aynı çatal, kaşıkla kediyle mama yedik. Aşkım, canım diyerek baş köşede besledik. Çağdaşlık, medeniyet bu mudur bilemedik. Her gün başka bir renkte gözümüzden utandık. Yırtık pantolonunun, yaması yetmiş arşın. Hoşgörü çekip gitmiş maganda dolmuş çarşın. Galibi kimdir bilmem, başı bozuk savaşın. Her gün günah yüklenen izimizden utandık. Akrabalık bağını, çözmeden kestik attık. Kendimize anlamsız sırça saray donattık. Bedenleri, günaha ömür boyu kapattık. Edepten giydiğimiz bezimizden utandık. Avrupa’ya özendik yırttık kutlu kumaşı. Fast food, mesfut diye unuttuk ayran aşı Gizlide dürüm yaptık korka korka lavaşı. Sofrada helal lokma, azımızdan utandık. Toplumun, onurunu düze çıkarmalıyız. Boran, tipili kıştan yaza çıkarmalıyız. Dadaşım miskin yatma teze çıkarmalıyız. Örf, anane, din, töre kozumuzdan utandık. 02.03.2024 Muammer KARS |