* Bitmesin istiyorum geldiğin akşamlar *
* Bir durdurabilsem diyorum zamanı *
* Yanı başında oturmak, ellerini tutmak istiyorum *
* Hep seninle olayım, senle doğup seninle kaybolayım diyorum *

Sesindi az önce saçlarıma vuran
Sesindi biraz önce kulaklarımda uğuldayan
Güneşli bir sabahın penceresinden sesleniyorsun
O uzaklardan !
Ellerini uzatıyorsun bana
Bahar dallarına sular yürüdü
Ve sonra... şarkılarda sen, şarkılarda ben
’’Ne zaman geleceksin ’’
’’Bu kaçıncı bahar ’’
Baharlar geçiyor... yazlar süzülür nazla
Güz kalır yalnız bana

Bahar yağmurları süzülür saçlarıma
Çiçek kokuları, yağmurun kokusu dolar odama
Bir kelebek henüz çıkmıştır kozasından
Yağmur ıslatıyor kırıyor kanadını, kelebeğimin
Üveyikler yem bekliyor penceremin kenarında
Bir İstanbul şarkısı gibi akşam
Süzülüyor çamlıca’dan İçerenköy’e doğru
Erguvanlar açmış gülümsüyor bahar’a
Eflatunlar, morlar, turuncular
Karışmış gözlerindeki ahenge, ışıltılar içinde

Sen gittin ya
İşte bu defter biraz da sen demek bana
Özleyişlerim, hüzünlerim, gözyaşlarım
Seninle - ben bu defterin içinde bütünleşiyoruz
Araya ayrılıklar girmeseydi ... bu defter
Nerden bilecekti hikayemizi
Git ! dedim mi ? oysa gözlerimin bakışında gitmeler
Şimdi anlıyorum yaşama sebebimi... bu senmişsin
Damarlarımda dolaşmasa kanım
Senin orada attığını ne bilir kalbim ?
Açar mı erguvanlar yağmura doymasa ağaç
Sebebim sensin her bir şeyde... yaşamak sensin !

Bir rüyada gibiyim, uyudum uyandım az önce
Uzakta bir şarkının nağmesi uyandırdı beni
İçimde bir sızı , bu derin acının sebebi ne ?
Her zerremde duyuyorum yokluğunu
Artık gel ne olur !
Mevsimsiz duygular sararıyor içimde
Bahar’la her şey canlanır biliyordum
Sensiz baharda yetmiyormuş
Güldürmeye dudaklarımı

Sesinle hayat buluyor bedenim, canım, tenim
Bu gün güneş her zamankinden daha yakıcı ve parlak
Güzel mi yaşamak, sevmek, beklemek umutla
Bir şeyleri sevmek bu hayatta
Her şeye katlanırmış umudunu yitirmeyen
Güneşim,gökkuşağım, yağmurum benim
Yak beni sıcaklığınla
Renklere gark et dünyamı
Kuruyan damarlarıma yağ, yeşillensin umutlarım

Akşam
İçimde soluyor güneşin huzmeleri
Üşüyorum yoksun diye... karlar düşüyor sokaklarıma
Mutlu mektuplar yağıyor
Bahar güneşim
Yine sesinle çınlayan akşamlardayım
Alis rüyalı bir sihrin içinde koşuyorum
Sesini arıyorum...Seni
Ne zaman bitecek bu hayallerim
Gerçek bir akşama, kahkahalarımıza
Kavuşacağım ne zaman ?
Sigaram kül kül
Ezilen en son ponçiğin basılması var ya
Kül tablasına... öyle ezme beni de
Gözlerim dalıp gidiyor
Masanın üzerinde resmin
Yitip gidiyorum gözlerindeki mazide
Ben neredeyim ?

Günay Koçak


29. 2. 2024