YABANCI
Bir ben var içimde, bana yabancı
Kendini arayan bu gözler kimin. Kim bu bedenimde kalan kiracı Beynimde kaynayan farazlar kimin. Evvelinde nine değildi adım Kim aynalardaki bu yaşlı kadın? Doldu mu dostlarım yoksa mîâdım Ömrümü peyleyen yapbozlar kimin. Kapımı çalan yok, nerede herkes Bir ben varım birde içimdeki ses Güçlükle aldığım, verdiğim nefes Ezaya doymayan marazlar kimin. Hayat savaşında yenilmiş gibi Ben miyim bu yorgun kalbin sahibi? Her çizgi ömrümün gizli talibi Alnıma sığmayan pürüzler kimin. Saçlarım ak olmuş, emanet dişim Tadı, tuzu yoktur ekmeğin, aşın Koskoca dünyaya sığmıyor başım Muhatap bulmayan bu nazlar kimin. Böyle iki büklüm değildi belim Suyumu içerken titriyor elim Duymuyor kulağım, dönmüyor dilim Secdesi olmayan namazlar kimin. Hafızam silinmiş, bomboş dimağım Geri dönmüş gibi sâbi’lik çağım Dil derbeder, aklım hep darmadağın Aklımı zorlayan avazlar kimin. Var mıyım, yok muyum, gören bilen yok Yalandanda olsa, yüze gülen yok Yaşlılık yenmeyen ekşi bir koruk Gönlümü harlayan alazlar kimin. Kendime bed gelir, kendimin huyu Uykularım kaçar her gece boyu Seyreder gibiyim bir tiyatroyu İçimi dağlayan bu sözler kimin. Kışın ortasında yandırır beni Ağustos ayında dondurur beni Her gün başka türlü kandırır beni Huzuru salmayan arazlar kimin. Yolun sonundayım, en başındayım Hesabım tutmuyor, kaç yaşındayım Hayat sofrasında tükendi payım Heybeme sığmayan molozlar kimin. Yüzümü kapatmış, bedeni sarmış Kimler hazırlayıp, ölçümü almış Bu dünyada böyle libas mı varmış? Tenimi sırlayan beyazlar kimin. Her kul ödeyecek can denen borcu Kaçınca tutulmaz bu ipin ucu Bu yolculuk neden böyle yorucu Tahtımı sallayan omuzlar kimin. Nûriye Akyol /31/7/2021 USTA KALEMLERDEN DAMLAYAN GÖNÜL İNCİLERİ: Nerde sevdiklerim-arkadaşlarım. Yaparım-bozarım ,yine başlarım. Kırış kırış çehrem ,düşer kaşlarım. Ayarlanabilir bu baston kimin? .........Neneh (Emine Balı Oğuz) Çocukça halimin bitmez nazımdan İliklerime vuran yaş ayazından Dökülür ağıtlar ömür sazından Tellerine vuran parmaklar kimin. ...........Suphi sekü Tükenmez sanılan yıllar tükendi Aşılmaz denilen yollar tükendi Yangınım son buldu küller tükendi İçimi üşüten ayazlar kimin. .......Şentürk Dursun Baktım ki geriye,çok uzunmuş yol, Bükülmüş bacaklar,incecikmiş kol, Durmuş hiç ses vermez,bedendeki sol, Kim durdu duaya,niyaz’lar kimin. ......Tuğal KÖSEMEN Görsel alıntıdır |
Baktım ki geriye,çok uzunmuş yol,
Bükülmüş bacaklar,incecikmiş kol,
Durmuş hiç ses vermez,bedendeki sol,
Kim durdu duaya,niyaz'lar kimin.
......Tuğal KÖSEMEN
Çok güzel...
Şiir,insan yaşamını irdeliyor.
Bir insanın ölüme yaklaşması ve
Düşünce boyutunu kendine çevirmesiyle
Gördükleri ve düşündükleri.
Değerli şaire bu müstesna şiirinize bende naçiz bir dörtlük ile eşlik etmek isterim.
Kaleminiz kavi,ilhamınız bol olsun.
Kutlarım,saygıyla esenlik dilerim.