OLMASIN GÜNDÜZ
Bir peri uyur her gece her gece koynumda
Perdesi düşer sesimin, kelimelerim buruşur Açılınca gözlerinin kapısı karanlıklarda Şimşekler ürperir, kaçarlar çığlık çığlığa. Durmaksızın çalarken uzaklarda ki çanlar Duvardan bizi gözler çırçıplak hayaletler Ağ gibi gözlerinin içindeki hayallerde Kuş gibi dile geldim, benden ne dilersen dile. Bilmem ki ben artık hangi dünyalarda dolaşırım Gölgem hücrede bağlı, umrumdamı, muradıma ermişim Göçmen kuşlarının telaşlı uçuşlarında ki o yüz Olmasın bir daha gündüz, olmasın gündüz. Ümit Nadir Esirci. |
Kutlarım yazan yüreğini
Sağlıcakla