KORKU
Gözlerime baktı
Dondu ruhum Titredi vücudum Yüreğim parçalandı. Soğuk, Soğuk soğuk soğurken Söndü tüm sesler Bekler beni dehlizler. Ayak seslerim yankılanır Çizilir kara bukutlara bakışlarım Her adımda kafes Her kafeste dehlize Düşüyorum. Beni takip eden Gittikçe büyüyen Ve hem küçülen bir gölge Korkudan terliyorum. Bakıyorum kendime bir aynadan Önce çocuk oluyorum Sonra bir fidan Her telden bir şey çalıyorum Yaptıklarım, yapamadıklarım Pişmanlıklarım Acı bir iç çekme Kafama vuruyor Dan, dan, dan. Birden bir şey çıtırdıyor, çıt! Bir ses duyuyorum uzaklardan Ama çok kıt! Kim? Uzaklardan seslenen kim? Sesin perdesi düşerken Ürperdi korku, korktu şimşek. Karanlıklardan bir el alnıma değdi Aç artık gözlerini, aç hadi Diye seslenen Hekimim, Sevgilim Biricik eşim. Ümit Nadir Esirci 18/08/2020 |