Kadıköy’de sabah oluyor,
Denizden yeni çıkıyor aydınlık.
Güneş durmuş vapurun üstünde,
Kıyıda martılar toplanmış, kalabalık.

İnsanlarda bir telaş, bir yerlere yetişecekler.
Her yaştan, her renkten insan,
Bazısı yorgun, bazıları sarhoş,
Bazen gece çok uzun, bazen de hayat çok kısa.

Ne kadar şükretsek az.
Bir nefeste bile bin yıl var.
Herkesin içinde bir Tanrı saklı,
Her yerde bir cennet, bir cehennem var.


Bu şiir, Kadıköy'de yaşanan sabahın güzelliğini ve insanların hayatlarını anlatıyor. Şair, denizden doğan güneşi, vapurun üzerinde duran güneşi, kıyıda toplanan martıları ve her yerlere yetişmeye çalışan insanları gözlemliyor. Şair, hayatın kısalığına ve değerine dikkat çekiyor. Herkesin içinde bir Tanrı inancı olduğunu ve her yerde bir cennet ve bir cehennem olduğunu söylüyor. Şair, hayata şükretmenin önemini vurguluyor. Bu şiir, profesyonel bir tonla yazılmıştır.