Kemirgen bir acı gelip yerleşti sol yanıma
Nasıl anlatayım seni
Ah çocuk emmeyi
Unutmuş dudakların, şimdi kaskatı
Bilmezler ki büyükler
Leylekler şu dünya ya gözünü açan çocukların
Doğum iftirasına tıkar kulaklarını

Doğuşun ayak bağı hep sana, hep sana
Kırık aynaların hesabı
Yeni ayna duvara asılır iken biter
Yaa!kalp kırıklığının yarattığı sevgi düşkünlüğü
bilmem ki sen denasıl eski halini alır

Suyun bitişik yüzü ayrılmaz toprakla
bir alt bir üstünlük sağlayan kendisi için
son derece önemlisin
tohum ve ot başı
Midedeki helal aşı sormaya korkuyorum
Alacağım cevap kurt gibi pusuda

Yaşama dair her şeyin
Çıplak sesin geldiği yöne doğru koşar adımlarla ilerliyor
Adı üstünde oturduğun sokağın
yedi karanfil sokak
Beyaz; çokça çamura düşüp kalkan hayaller gibi
Siyahi kör kurşunun hedefinde

Ayak ucuna düşen hüznü konuşuyoruz
Bazen yaprakların yüreğini ağzına getiren rüzgarı
Geceye musallat olan sokak lambaları ısrarcı
Boncuk boncuk sarısı beyazından ayrılır hasretin
Demez ki
Karanlığın hayrı da şerri de kendine
kalbimin bir yarısı ayak seslerine kulak verirken
gidilen yerden geri gelmek ne mümkün

Tüm evlerin, pencere kapılarının sana açık olmasına
Bir ihtimal daha var
İki bedenin taşıdığı kalp aynı kapıya çıkar
O adı aşk olunca

Sonra yüzü peçeli pencereler güne açılır karyola
Gıcırdamasına alışık yorgan döşek toplanır
Her sabahın sahibinden
Başka sabah dilenir...

Sahi sen ne zaman büyüdün
taşınması gereken yüklerin bizle ortak
Birde o yetmezmiş gibi kalpten kalbe köprüler kurdun
Bunlar az şeyler değil
Kan çanağı gözler
Aynı mesafede olunca
Başı öne eğilir
Ellerin kavga izlerini taşır çizgi çizgi

Geldiğin gün kadar öteki güne gitmene izin verilmiyor
Her bir parçanın bedeli var
Yalnızlık, sessizlik, ağlamak
Ya da güldüğünü saklamaktır
Birini sevmek

İşte çocuk kaba etine vurulmuş dünya
Acımaz hiç kimse kimseye
Düş gör ve kalkma yerinden.
Öyle kal
Öylece kal..


Seçkiye çok teşekkür ederim .var olsunlar