GİTMİŞ DESİNLER
GİTMİŞ DESİNLER
Gıpta ediyordu komşular eller, Bizi sayıklardı her çeşit diller, Kopardın dalımı, açmıyor güller, Sevdiğine küsmüş, gitmiş desinler. Kıyamazken sana içten bakmaya, Aşkın değişmezdim Güneş’e Ay’a, Öyle bir vurdun ki bıraktın yaya, Sevdiğine küsmüş, gitmiş desinler. Derbeder eyledin, perişan halim, Gönül ister miydi böyle bir zulüm? Başıma çökmeden Azrail ölüm, Sevdiğine küsmüş, gitmiş desinler. İntizar edemem kalbimde yerin, Yediğim hançerin yarası derin, Sanki benden başka var mıydı erin? Sevdiğine küsmüş, gitmiş desinler. Bir garip İbrahim; gurbette özüm, Sen benim sevdamsın, sen iki gözüm, Sana söylenecek budur son sözüm, Sevdiğine küsmüş, gitmiş desinler. 15.02.2024 Emk.Öğrt. İbrahim MEMİŞ |
Küskünlüğün olmadığı bir dünya diliyorum...
Ssygılar