çölbuğun eski bir fotoğrafın not düşülmüş arka yüzü gibiyim bütün meselem seninle güzel bir zamana ulaşmaktı seni ilk gördüğüm günü dün gibi hatırlarım gümüş kanatlı kuşlar ayaklanmıştı içim de bir çift yağmur ateşlenmişti yüzümün nehirlerinden bu ısız bu karanlık çölde nasıl var oldum bilmem sevginin rüzgarları attı beni bu boşluğa oysa seni ilk gördüğüm günü unutmam esmer yılgın atlar şahlanmıştı içim de uyansın bekle uyuyan çocuklar demiştin dönsün rüzgarları sevdanın yemyeliş baharlar sürülsün yüzümüze oysa bu bekleyiş sevdalı bir duanın sonu gibiydi ne ben vazgeçtim ne sen geldin |
yandım söndüm küle döndüm
hasret kusan kızgın kumlarda
esenlik olsun