Divit, Alem ve VuslatŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ne zaman bir Elif bahsi geçse şiirlerimde, nedense kelimeler hep eski türkçe dökülür gönlümden ve hep hece vezninde dizilir mısralar.
Tevhid : Birlik - Fecr : Sabah, Tan - Dil : Gönül Seni sevdim ki aşk-ı tevhid ile, Okudum divit, ismin yazam diye, Gördüm amma, bir hiç varki içimde, Korkarım, gönülden yazamam diye… Gece fecre varır bir ümid ile, Hicr eder ruh vuslata erem diye, Gördüm amma bir sen varki içimde, Canım vermem sen bende kalan diye… Dil mest olur çıkar yola aşk ile, Esma dır ismin yolcunun dilinde, Gördüm amma bir yol varki önümde Ürkerim yoldan sana çıkmaz diye… Elif ki cümle alemin özünde, Dört kitabın manasıda kendinde, Gördüm amma Elif’i hiç sayanda, Divitte boş, Alemde boş, Vuslatta… 11.02.2024 / Hamburg Ahmet Büyükyılmaz |
Tebrikler