10
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
498
Okunma

Derin bir boşluktayım, âlem nereye gitmiş?
Acaba insanlığı, hangi zalim yok etmiş.?
Gölgeler görüyorum, varlığından bi’haber,
Korkarım ki, insanlık kendini de terketmiş...
Ey misafir ne diye, ev sahibiyim dersin!
Bir yolcusun hayatta ve hep yürümektesin
İlk olmadığın gibi, son devre de değilsin
Kulluk vazifesinde görev beklemektesin.
Emanetin yücedir, sen de çok değerlisin
Ama kim olduğunu inan bilmemektesin.
Hak’kın "kulum" dediği yüce bir rütbedesin
Dikkat et! kulluğuna şeytan zarar vermesin...
Bu dünya bir gölgelik, dinlenir ve gidersin
Menzilin kapısından, tek başına girersin.
Kabir, mizan ve işte, en zorlu geçittesin
Bir köprü var önünde, ya geçer, ya düşersin.
Rabb’im, sen tut kulunu bizi bize bırakma,
Biz âciz kullarını cehenneminde yakma.!😢
Nûriye Akyol
Görsel alıntıdır.
5.0
100% (26)