Ayrılığın Ardından: 64.Gün
64 gün geçti, hüzün içinde kayboldum,
Gökyüzü gri, yüreğimde fırtına kopuyor. Senin gülüşün, bir zamanlar güneşimdi, Şimdi ise yağmurlu günlerde kaybolmuş. Saatler geçiyor, ama zaman durmuş gibi, Aşkın hatıralarıyla dolu bu odada. Gözlerimde yaşlar, sevdaya doymamış, Ayrılığın acısı, kalbimde bıraktığı yara. 64 gün boyunca düşündüm seni, Geceleri yıldızlara anlattım sevgimizi. Bir rüyada buluşsak diye umdum, Ama gerçeklik acı, her anı özlüyorum. Sensiz geçen günler, ağırlaştı omuzlarımda, Bir resimde gülümsüyorsun, hala hatırlıyorum. Geri dönmeni beklemek belki de ahmakça, Ama umutlarım hala solmadı içimde. Aşkın yarattığı boşluk, içimi sızlatıyor, Gözlerimdeki bu yaşlar, sevdamı anlatıyor. Ayrılığın Ardından: 64. Gün, Hala umutla bekliyorum, belki dönersin diye. |
Bir ayrılık fırtınası esmiş,ve yüreğin yarısını da almış götürmüş.Her dize hüzün yağmuru.
Değerli şairim,Gün sayarak biter mi bu acılı günler.
O gelmiyorsa siz gidin,kolundan tutup alın gelin..bunun mümkünü yok mu ?
Kutları bu hüzün yağmuru şiirinizi.
Saygıyla,esenlik dilerim.