İlknur' du
İlknur du
babasızdı Babasızlığımı kapatırdı bakışının acısı Eski püskü bir giysisi Gecekonduya hapsolmuş bir yaşamı vardı Aynı okuldaydık Kurak bir çölün ortasındaydık Oysa o kadar mı yakışırdı bir göze yeşillik Bilmiyorum kaç gecemi ayrılığa gömdü Bir merdivenin başında ben sonunda o güzellik İlknur du Çabuk mu büyütmüştü bizi yalnızlık Onun saçlarının sarısı idi kanatları Benim acılarım siyahtı İki katlı toprak bir eve gömdüğüm Uçmak sadece İlknurlara yakışırdı Öyle güzel öyle göçmen bir buluttu Döktüğü her yağmur yüreğime yağdı İlknur’du Resmine hapsolduğumdu Akif Tütüncü |