antoloji
Yıkılan tüm evlerde müzik çalıyor
Neşeli bir banyo sadeti saçımızın telinde Huzur nedir ki zaten Bir banyodaki sabun kokusu Hüzünlü bir müzik sesi izliyor salonda Çekiliyor bütün perdeler Devir deprem devri yer altında değil Yer üstünde sallantı Kalbim titretiyor evimizi İlk defa aşkı öğreniyorum Yıkılan tüm evlerde müzik çalıyor Toprak altında saç teli Annesine bağırıyor dökülüyorum Yaşım daha kayıp öncesi Yuva kuramadım ki daha sığınacak Yıkıntıya dönüştü bedenim anne Sen yaşat beni Müziğim biraz arabesk Pencerem biraz tül gözüküyor tüm duygularım Anne kurtar beni Acemiyim ölümün notalarını çalmakta Yalın ayağım Üstüm açık Üstelik vakit gece sevmeyi yaşadım da Daha sevilmeye yabancı kalbim akif tütüncü Okulumuza uğradım Yine. geldin saçının sarısı Gözünün yeşili ile Hayalde bile görmezden geldin Oysa sana yazdığım şiiri verecektim İlk aşkım isimli akif tütüncü Ne anlatacaksın ki hayata dair Üç mevsimi Bir kış siliyor akif tütüncü Ben fincandım Sende kahve Ne kadar gidersen git Fala girecek Tortun benim içimde akif tütüncü güvercin olsaydım uçup uçup konsaydım beni seven bir ele akif tütüncü Babasız büyüyen çocuklar yarım büyür Yanıma gel der toprak erkenden Sanma ki çabuk biter bu acı Uzanan bütün dallar Gövdene batar akif tütüncü Diz kapağımdaki kerme Yine yaptın yapacağını Çocukluğum akıyor İçtiğim bu ilk dublede akif tütüncü senin için çok şiirler yazdım en çokta ,’’bu kadar güzel gülünmez ki’’ cümlesini senin için yazamadığıma üzüldüm kalbimde bütün acıları yaşadım bütün kelimeleri döktüm alkole çok sarhoş oldum çok yerlere düştüm ama’’ güzel kadın’’ ’’bu kadar da güzel gülünmez ki’’ her yere düştüğümde başımı koruyan yastıktı sevdan ben seni çok sevdim ellerim ellerinsiz çıplak kalbim daha ne kadar atar bilmiyorum biliyor musun kalbimde atan yaşanmamış bütün hikayelerin sahibisin ben senin çocukluğunu tanırım ben senin büyümeni tanırım ben senin saçının beyazlamasını tanırım bensiz eksikliğim akif tütüncü |