Bataklık
Ah! Bu fasıl
Nedir ki bu asıl İçime doğru kıvrılır Sokulur sessiz bir düşman gibi solur Nefesim ciğerlerime yapışık Gözlerime inen belirsizlik perdesiyle sıkışık Gündüzüm bile ayaz, kemiklerim kırık Kalbime de batmış Aşk sanılan bir bataklık Başıma kadar batmışım Kirlenmiş, ıslanmış, kırışık E tabi çok da yakışıksız Hayıflanmışım Burnuma solan neymiş böyle yanık Kafamdan çıkan dumanlar mı Yoksa kalbimden mi bu yangın? |