Bilemiyorum
Birini sevmeyi özleyeceğimi hiç düşünmemiştim
Özleme hissini ise uzun zaman önce tatmak belki de yılların birikmişliği ve acımasızlığıyla birleştirdi Katili oldu hislerimin Ben öldüm... En korkuncu içimdeki pamuk şeker seven küçük kız onunla birlikte öldü Belki de komada ve kulağına şarkılar fısıldayacak kişiyi bekliyor. Bilmiyorum,tek bildiğim yavaş yavaş değil hızla tükendiğim Ve zamanla hissizleşip robotlaşmam. Sahi bu arada heyecanlandıracak küçük mutluluklar yakalamak için elimden kayan uçan sonsuzluğa karşı balonlar ne zaman elimden kayıp gitmişti? Bilmiyorum... Her sorumun kesin olan ve beni belirsizliğe sürükleyen o cevap ile karşılaşıyorum. Yine kafamdaki eksiltili final karşılıyor beni,.. Bilmiyorum... |
anlam ve anlatımı ile duygu yüklü çok nefis bir paylaşımdı dost kutlar esenlikler dilerim...