EZELDEN EBEDE
Bugün oynanan oyunları bozmak istiyor canım.
Ve damarımda deli taylar gibi dolaşıyor kanım. Oyun dedimse sanma çocukluğumda ki masumca oyunlar; Üzerimize oynanan türlü türlü kirli oyunlar. Derler ki: ‘hata olmaz teşbihte’, Vatan birliğini görürüm ben tesbihte. İmamenin ardında dizilmişse boncuklar, O zaman Tesbih olup mana kazanırlar. Tıpkı tesbih gibi; Türk, Kürt, Laz, Çerkez, Dadaş; Daha niceleri Türk yurdunda millet olup, olmuşuz gardaş. Dökülür tüm boncuklar tesbih ipi kopunca, Boncukların hiçbir kıymeti kalmaz darmadağın olunca. Gürcü, Gacal, Pomak, Zaza, Rum, Dadaş, Arnavut, Ermeni, Arap, Suryani olmuşuz gardaş. Tesbih gibi toplaşmışız vatanda, olmuşuz birlik, Ama uzanmış bir kirli el hiç vermemiş dirlik. Koparıp tesbihin ipini istemişler boncukları dökmek, Kürt-Türk, Alevi-Sünni ve sair diye bölük bölük bölmek. Ama koparmayı başaramamışlar bizi biribirimizden, Kopmadan, dağılmadan ebede gideceğiz ezelden. H.D.S. |