Hüzün
Hüzün bazen yıkar yüreğin kalelerini
Aglamak zorlaşır.Gülmek ötelerde bir düş. Giden gitmiştir kalanda bölük bölük acı Nasılda sevilirdi hayat kim bilir Nasılda korkardı ölüm yanaşmaktan. Şimdi hüzün zamanıdır. Kabul edelim. Hayat dedikleri bu olsa gerek. Nerde kimsin diyen bir hikaye var şimdi. Ölümleri var zamanın . Yitiklik ıslatıyor kirpiklerini. Ah beklemek anlamsızlaştı yolculuk önemsenir oldu biliyorum. Yıkık kalelerde dikenli ot oldu ömür. |