GÜZ GELİNCEhüzünlü güz geldiği yıl bütün mevsimler kaçtı mahsur kaldık kar düştü yollara kırılmış kalplerimiz vardı tamir edemedik bizi birleştiren yalnızlık güz mevsimiydi böyle bir gündü çiğnenen yapraklar yaprağından soyulmuş ağaçlar yüzü yırtan soğuklar kar çığlık çığlık beyaz çöl soğuk bir sonbahar yaşlandığımı unutuyorum sessizliğin güzelliğiydi kar beyaz şehir bir yanımız uzakta dağlar bir yanımız kar kahkahaları unutturuyor yalnızlığı akşam önü kar beyazlığı .. Mustafa kaya 30.01.2024 |
Sözün bu güzel esrin ismi olablirmiş
Selamlar