HAZAN DÜŞERŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 8+7=15 hece vezni ile yazılmıştır
HAZAN DÜŞER
Bahar geçer, hazan gelir, gözlerime nem düşer Gün savuşur, akşam olur, yüreğime gam düşer Çeşm-i yaş ile tükenir gör ki bezm-i gülistan Eller şâduman olurken bahtıma elem düşer Yüce dağlar gölgelenir duman duman tül düşer Ayaz çalar yaprağını bir tomurcuk gül düşer Siyah gece elbisesi giyinirken asuman Ateş-i aşk ile yanan içerime kül düşer Bülbül inler sabaha dek dide-i giryan düşer Nâr-ı hasretinle yanıp sineye büryân düşer Canhıraş olan şu kalbim lime lime erirken Güneş ısıtmaz içimi gönlüme buhran düşer. Bülbül susar, ötmez olur, güle ah-û zar düşer Kış kapıya dayanınca saçlarıma kar düşer Herkes visale ulaşıp şâd olurken yâriyle Firkat dağından ruhuma damla damla har düşer Alev alev tutuşurum aklıma yüzün düşer Maziye her dalışımda kalbime hüzün düşer Nevbaharı yaşamadan zaman su gibi akar Kapı çalar, ecel gelir, ömrüme hazan düşer Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ |