Utanmam biliyorsun ağlarım doya doya
Tutulan dalın biri elde kalırdı güya
Hiç mi mutlu tükenmez görülen tek bir rüya
Artık son kulvarda yım dönüşü yok bu yolun

Birazcık polyanna yım asla havai değil
Nefsi terbiye ettim dedim önümde eğil
Azrail selam salmış eyvallah bugün değil
Meskeni toprak olur insan denilen kulun

Arap saçına döndü insanoğlunun hâli
Sanki daha mutluydu dünde kalan ahali
Yollar labirent oldu güzel sözler se zayi
İlmekleri sökülür mutluluk denen çulun

Yıllar oldu kayıbım Dünya denen bu yerde
Herkes gibi döküldüm türlü türlü her derde
Hayatın anlamını bulan varmıdır nerde
Ağrıya mesken oldu Hayrı yok dizin kolun

Dünya bir dönme dolap artık başım dönüyor
Güneşim erken batar ışıklarım sönüyor
Bütün guzelliklere umudu tükeniyor
Dinlenmeden sevgiye yolculuk eden solun

MERYEMCE 28 _ 01 _ 2024 İSTANBUL

Değerli kalemlere teşekkürler

Kadınlar bir çiçektir, çok severler övgüyü
Bakışlar doğru söyler, at üstünden kaygıyı
Her insan murat eder, mutluluk ve sevgiyi
Benim size tavsiyem, yeter ki mutlu olun.......Aşık Lüzumsuz


Dünya denen şu alem baştan böyle kurulmuş
Ne gelen mutlu olmuş ne giden memnun olmuş
Beden dene çamurum göz yaşıyla yoğrulmuş
O yüzden bu dünyadan mutlu bir giden var mı. __ Türkü diyarı


Her gün bıkmadan ömür sermayesinden yedim
Doğdum derken ihtiyarlıgı da attım adım
Dönüp arkama bakınca ne bıraktın dedim
Aldığın her nefes dalında kuruyan gülün.
__mesut Tütüncüler