Yokça
Sevilmeyi bilmiyordum
Vahşice Hunharca İtilip Atılırken uzaklara Kendimce Nasıl sevdiğimi de Kimse olan bilmiyordu Bilmediğim bir şeyi İstemeyi de bilmiyordum Bu yüzden istemiyordum Ne kimseyi Ne de sevgisini Hiç tanımıyordum Tanımadığım biriyle Tanışmak da istemiyordum Varlığa yabancıydım Yokluğa da dolanamayacak kadar dolu Varlık ve yokluk diyarında Hiç olmadığı Sığdıramadığı Sığınamadığı kadar Yokçaydım Bulunmayan biri gibi Sadeceydim Kimsede Hiç kimse kadardım Bir yoka yokça ölü Bir yok uğruna da Yok olandım Sahi varmıydım |
Hiç sevilmemiş bir insan nasıl bilebilir ki sevmeyi . İnsan tanımadığı ve hiç bilmediği bir duyguya yaklaşamaz bile çünkü yabancıdır.
Şiir zaten başlı başına etkili ama ;
"Varlığa yabancıydım
Yokluğa da dolanamayacak kadar dolu"
Bu iki dize bile başlı başına şiirdi ve ne çok şey anlatıyor.
Fakat insan bir duyguya ne kadar yabancı olursa olsun, buna yaklaşabilir zamanla. Çünkü yaklaşmadığımız her güzel duygu bizi içimize daha çok kilitler. Daha çok yabancılaştırır.
İyi şiirdi...seviyorum bu kalemi okumayı.
Sevgilerimle