2
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
552
Okunma
bir fincan kahveye bakıp
yarına ne çıkacak yerine
içebilirsin artık
afiyetle
polyanna olabilirsin geceleri
mutluluk oyununda
ama geçersiz sayılır oy’un
sandıklar açılınca
neyse o senin sorunun
ben her gece çocukluğuna inip
çıkmaktan yoruldum
ne vakit gözlerini kaçıracak olsan bakışımdan
özlem giriyordu araya
şüphe
endişe
oysa karşımdan bir an olsun
gitmemiştin bile
gözlerin renk vermiyordu kahveden
ellerin karıncalıydı
belki dokunsam o an çözülecekti
dizlerinin bağı
bir fincan kahveye bakıyordum yarına ne çıkacak diye
kalkmak için masadan
kulp arıyordu kendine..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz