HUZUR EVİNDE
Ne kadar basit hemi, anne, babanın hakkı.
Ayaklar yer tutunca, salla huzurevine. Merhametle ölçülür, mahlukla insan farkı. El ayaktan düşünce tulla huzurevine. Dokuz aylık çilenin birini çekmediniz. Bir bağ üzüme karşı,bir hüzün vermediniz. Gönül saraylarına sevinçle girmediniz. Şimdi halden düştüler yolla huzurevine. Yemedi, yedirdiler, giymedi, giydirdiler. Aç ve çıplak koymadı, sonsuz sevgi verdiler. Gaddarlık bizden geldi, onlar yere girdiler. Elin ekmeye yetti pulla huzurevine. Her şeyin iyisini evlatlarına yedir. Bilmem ki, bu kim niye, bu gaddarlık niyedir. Yaşlılık da düşmez mi? Anne, babaya sedir. Diyorsun artık yetti, yallah huzurevine. Cennet orada yol orada seçimini yap. Büyüklerden öğüt al, atalardan hisse kap. Mekke senin evinde bir güler yüz bin sevap. Senin de evladın var kalma huzurevine. 21.01.2023 Muammer KARS |
Çok üzülüyorlardı evlatlarından torunlarından ayrı olmaktan. Bakım evi uzağa taşındı ve ben o güzel neneleri dedelerimi aklımdan çıkarmadım.
İnsanlar yaslanacak dünya değil. İyi insan olabilmeyi başarırsak ne mutlu bize.
Şiir çok hüzünlü cann abim
Saygılarımla sevgilerimle iyi akşamlar diliyorum.