Benim hakkımda
Hiç bir güzel söz söylemeyin
Tabi ki belki de hiç
Hak etmedim
Baltaya
Bir sap dahi
Gözlerinde olmayınca
Olamayınca,
Yalnızlık
Kaçınılmazdı
Kalabalıkların ta ortasında,
İçteki gurbet
Dışın
Nasihati olmayınca
Sorma hangi diyarlar bir umuttu diye
Çehresini hep gün batımına dönmüş
Sorma neden
Geceler hep nasibim imiş
Karanlık gölgelerini
Hep yutar iken
Bana tek hasretlik kalmış,
Özleme
Zaman tekerleğinin
Sonsuza dönmesi ne çare
Biriktirmiş keşkelerden
Gayrı
Tek bir pişmanlığı bile
Yanına bir kar diye koymaz iken ben,
Aslında hiç bir şey düşünmedim
Düşlerim de
Olmadı
Kahırı niyaz da eylemedim,
Biliyorum
Bana
Bir şey kalmayacak
Ömür beni terk eder iken,
O
Yüzden hep kendimde yüzdüm,
Ne eylerim ki
Bu
Dünya
Bu insanlar
Yüzsüz hatta iki yüzlü olunca
Sözlerin/in de
Bir hükmü
Yok
Olamaz da
Kendilerini itiraf
Etmekten başka...

* Berlin, 14.01.2024 *

Talat Özgen