0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
277
Okunma
hangi asra yolculuk bu elimizde kan ve zaman
keşfedilen bi toprağın farkını hiç anlayamam
içimde hüzün varken neşeyi de tonlayamam
utanmayanın dudaklarına yakışırken tonla yalan
ruhum ki büyük yönetmen ,ısrar etme bu filmde aklını oynatamam
delisi çoktur mahallenin yenisi yoktur hep eskiler
sanki ölümsüz bir şehrin elektriğini kestiler de
kusura bakma tanrım gözlerimi bu karanlık eskitemez
senden sonra soğuk ellerime işleyen bi günahkar
huzurumu kaçıranın fidyesi ölüm diyor
ceplerimde yaşam yokken ne verilir , mesele gün değil
çünkü her gün besin diye kendimi tükettiğim öğündeyim
göz altlarıma yeni atanmadı uykusuzluk yılların çalışanı
onun parasını vermek için gece gündüz çalışırız
huzurumuz kaçmasın diye huzursuz yaşayalım da
ölü gibi yaşamaya da belki bir gün alışırız
