ÜZERİMDE BİR ŞEY KOYMADILAR YAR
Yıllarca çalıştım emekler verdim
Yediler, içtiler doymadılar yar Üstümü soydular üryana döndüm Üzerimde bir şey koymadılar yar Bak yazısız kaldı , mezarın taşı Bir beyaz kefene sarmadılar yar Üzerime konulan taşlarsa delik Deliklere çamur, karmadılar yar Hemen satılıyor, aldığım harım Emeğime saygı duymadılar yar Evimin damında baykuşlar öttü Duvarına bir taş, koymadılar yar Çıktığım yollara hep yalnız çıktım Yanımda yoldaşım olmadılar yar Herkesin derdine çareler buldum Derdime çareler bulamadılar yar Yastığım küstüm, yorganım bulut Bu yalan dünyada, sarmadılar yar Gönlümü verdim ben, gönüller aldım Gönlümü bir defa almadılar yar Kapılar kapandı, dışarda kaldım Evime, yuvama, almadılar yar Sen bana kapını, kapatma Rabbim Nerde kaldın diye, sormadılar yar Dumanım tütmüyor, ocağım yanmaz Yansa da, kapımı çalmadılar yar Büyükler öldüler deyip te bir gün Ölümden hiç ders, almadılar yar Kimisi paşamdı, kimisi gülüm Mezarıma bir gül koymadılar yar Herkese sırayla gelecek Ölüm Bu yalan dünyaya, doymadılar yar Yar dedim yârim, Allah’tır benim Yarama bir merhem sürmediler yar Sen beni gördün gözettin amma Kimseler halimi, bilmediler yar Niğmetullah der ki, bu dünya yalan Anamız, babamız kalmadılar yar Bir birine durdu, haklıyla, haksız Haklının yanında, durmadılar yar 07.09.2023 Şair yazar Niğmetullah Şentürk Niğde |