Hazan olmuş bağlar, düşmüş yapraklar
Bir kibrit yakınca, küle döndü mü?
Sular çekiliyor, yağmıyor yağmur
Yemyeşil çayırlar, çöle döndü mü?

Sinende yetişen, taze fidanlar
Senden uzaklaşıp, ele döndü mü?
O hilal kaşların, siyah saçların
Sakalın ağarıp, Pir’e döndü mü?

Dalgalı yüreğin, sert esen rüzgâr
Yağmurlar yağınca, sele döndü mü?
Daha dün gelmiştik, bu gün gideriz
Bir ağuç toprak, senin oldu mu?

Gönlünü verdin, gönüller yaptın
Bir tane gönül de, yerin oldu mu?
Çalışıp didindin, emekler verdin
Alnının terini, silen oldu mu?

Çareler ürettin, çareler buldun
Kimseler derdine, merhem oldu mu?
Kimine aş oldun, kimine ekmek
Aç kaldın bir lokma, veren oldu mu?

Kendine dert ettin, dostun derdini
Kadir kıymetini, bilen oldu mu?
Gözyaşı dökenle, gözyaşı döktün
Gözünden yaşını, silen oldu mu?

Hep güldün, güldürdün, hüzünlü yüzü
Düşünce kapına, gelen oldu mu?
Kendi ecelini, kendin yaşarsın
Kimse, kimse için, ölen oldu mu?

Niğmetullah elbet, bir şey beklemez
Vermeden bir defa, veren oldu mu?
Hep gördün, gözettin eşin dostunu
Zor gününde seni, gören oldu mu?
05.02.2024

Şair Yazar Niğmetullah Şentürk Niğde