Karanlık
ağlayan bir karanlık senide çizecekler
bu resmediş gözlerinden ne yıldızlar çalacak ne mahkumlar kaçacak kum satılan pazarlardan dört duvar arasında sen gibi binlercesi sen kader mahkumu değilsin ışığı asanların getirttiği kraldan ne eksik ne fazla tüm eşkâle uyan sen çokça hüküm giymişsin lambasız sokaklarda her suçlu seni taşır kalbinde hade savun kendini sen tanrının yarattığı en hilekar bir ansın sen göz altlarında biriken yorgunlukta yaşamdan öncesinde ölümün hemen sonrasında da varsın vurulan ilk geceden akan senin renginden meleklerin kanadından kopan ışıklar lazım o zaman işte senide çizecekler |