İlk yaratılan
ölüm gibisin
gelişini beklemek anlamsız yine de kötü bir hayat için en güzel şey varlığın bir iklimsin ne kıştan soğuk esintiler var ne yazdan kavuran bir sıcaklık sararan yapraklarında meyveler var ilkbaharı andıran sonbahar gibisin gözleri kapatınca gördüğün karanlıktan bir parça gibisin ,görünmeyen dünyanın huzurunu veren sen san ki o ateş hiç çıkmamış yuvasından yine de cennetin ırmaklarında yıkanan birisin sen ki geri dönüşü olmayan bir nehir gibisin beni tut kollarımdan ve ölümden kıyafetler dik ölümün yeri belli ,yaşamaksa belirsizliklerle dolu tut götür beni gittiğimiz yeri nede olsa bir tek sen bilirsin senin adını ben koymadım ZAMAN sende kendime yer bulamadım geçip giden sen ,oturup izlemek yaşamaksa eğer umarım sende bir gün terk edilirsin. |