İstasyonŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hikayesini de siz yazın…
Vuslata kurmuştu saatini Soluk soluğaydı vardığında istasyona Trenin sirenini duyunca Kalbi güm güm diye atmaya başladı Veda uzun sürmüştü bu sefer Belkide sırf buyüzden Vedalaşmak istemiyordu birdaha Bu düşüncelerle beklerken Gözü karşıki perona kaydı Bir tren de o tarafa yaklaşıyordu Nedense sireni daha bir acı geldi kulağına Kimbilir hangi güzel yüzlüyü Gözü yaşlı Gönlü yaslı bırakacaktı İçi burkuldu bir anda Sevinmekten utandı, Ayrılığın olduğu yerde Vuslat yakışık almıyordu Hayıflansa da kendi kendine Nafileydi çırpınışı, Bu istasyondan günde iki tren geçerdi Biri vuslat kokardı buram buram Diğeri acı acı ayrılık ekerdi… Yusuf Akkaya |