Gülüşünün Tükendiği Vakittegecenin zulmetiyle kararır alem; zifir bakışlı kuytularda saklanan gözlerinde görürüm hüznün izlerini... kara bahtımdır nazarların. görmek ne mümkün, bir lahza ışık bir yerde! korku, karanlık, kayboldu ümidim. hazan geldi, rüzgâr esiyor, bir yaprak daha düşüyor dalından... ve ben göz yaşlarına boğuluyorum gülüşünün tükendiği vakitte.... y.akkaya |