AĞ / LAMAK-Ah izafiyet! Tatilden tadile döndü zaman.- Ağ/larım tüm duvarımı Duvarımda nisan bir sarm/aşık şımartır Eylülün zamansız hüzün yağmurlarına bırakırım Ah zemheri Masumiyetin saçak altında titrer yüreğim. Elimde gözlerimle yontuğum karakalem duvarımda andaç çetelelerden açmazlar çemberi eğiririm Gördük en koyu karanlığımızda içimizde devinen beş taşları Duyduk en ıssız yanımızda uğuldayan daraldıkça genişlettiğimiz çemberlerin sesini Sadece kulak verdik duvarımıza dayanmış bir çift gözün sessizliğine Sustuk Ve G/ördük Duvarımızdan özlemle dökülen nice taşı |