1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
413
Okunma
Geçen günlerde
Kalbimin kapılarını araladım.
Kolay olmadı,
Yıllar geçmesi gerekti.
Zincirlerle, kilitlerle, duvarlarla,
Aşılmaz zorluklarla
Kapatmıştım.
Günbegün, teker teker,
Her birini yavaş yavaş,
Kırmıştım hepsini.
Hava girmezdi,
Güneş vurmazdı,
Ses geçmez,
Kimse dokunamazdı.
Artık yok hiç biri.
Yok ama değdi mi?
Şimdi de savunmasızım...
Kim gelse kırar dağıtır içini.
Hiç yoktan diyorum bazen,
Hiç yoktan tutsa mıydım birini?
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz