O CEVHERİN ADI İMAN
İmanı olmayan da edep-haya ne gezer.
Herkese yeşil ışık, bukalemun gibidir. İnsan siyaset üstü, yalana kanmaz sezer. İnsana ölçüt terim, ’’ bu adamın dibidir’’ Kuyunun süzgecinde kirinden arınanlar. Birer Yusuf gibidir tebessüm saçar yüzü. Zalimin imkanıyla halleşip barınanlar. Halden anlamaz zaten, yokuşa sarar düzü. Duble yolun üstüne kurulan çelik köprü. Geçit vermezse eğer fayda sunar mı sandın? Sözler melodi tarzı ,hakeza ömre törpü. Gıygıdı söylevlere kandınsa zaten yandın. Münafığın yüreği kirin-pasın içinde. Dil dakika başına Allah dese ne olur? Ortalık sis-toz-duman abartılı biçimde. Zalim ettiği zulmü, günü gelince solur. Doğruyu söylemeyen dil kökünden kesilir. Solunum yollarını isli kurum doldurur. Kara kaplı defterden her gün cümle eksilir. Pişmanlık kalan saçı elleriyle yoldurur. Cehennem yedi katlı,cennet ise bir fazla. Cehennemin alt katı zulme çanak tutanın. Hak yiyip kazanılmaz cennet dua-niyazla. Cennet hakkı değildir haram lokma yutanın. Gerçekleri saptıran alim olsa ne yazar? Adaletin kefesi olur mazluma kafes. Harami set çekende, su durulsa ne yazar? Suçlular dışarıda ,çare olur mu Yafes? Emine Balı Oğuz |