GURBETİN SAKİNLERİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ey dünya, ey İnsanlık! ölüyor çocukların,
Yalnız gariplere mi bilenir bıçakların? Yoksulun sofrasından alırken ekmeğini, Zâlimlere yal sunar gümüşten çanakların. Hiçbir ateş ısıtamaz, Sevgisiz bir dünyada Umutsuz gönülleri. Ve çocukların gülmeyi unuttuğu diyarlarda Açmaz rahmet gülleri... Çise düşer gözlerine Seher vakti hasretin Bir hüzünlü türkü söyler Gurbetin sakinleri... Nûriye Akyol Kendi öz yurduna sığmamak, gurbetliğin en zoru olsa gerek. Görsel alıntıdır. |
Sözün bittiği yerdeyiz, vatanında vatansız kalmak bu olsa gerek, hâlâ istediği gibi at oynatıyor terörist devlet, Cenab-ı Hak tüm zalimleri Kahhar ismiyle kahreylesin inşallah 🤲
Sonsuz selam ve dua ile.
Allah'a emanet olunuz.