AŞK BAHÇESİNDE AÇAN GÜLLER
Aşk, sevdamızın, gül bahçesinde açan çiçek
Ahir ömrümüzün, ufkunda çağlasın sular, Gönül vazgeçmez asla, sevdiğinden bilerek, Yağsın yağmurlar, seller gibi, aksın duygular, Sevenler sevdiğine, hep üslubunca yürür, Gözünde kimse olmaz, hep sevdiğini görür, Kin nefret ve hasedi kalpten silip süpürür, Şifa sunan o eller, derde derman oldular, Girer kalbe lahuti esintiyle bir peri Ruhu- kalbi görürdü, görmeseydi gözleri, Fısıltıyla seslenir, mana dolu sözleri, Bir gamze çakınca, kaçar her gece uykular. Bakma nazlı dilber, bakıp utandırma beni, Duyguları yüklenip duygulandırma beni, Deruni bir hisle, aşkınla, yandırma beni, Söndürsün kalpteki ateşi, çağlayan sular. Zülüfleri kapatır, kahverengi gözleri, Bakışı, canlandırdı, bahçedeki gülleri, Boyadı her tarafı, sevdamızın külleri, Alev alev yanan, bir esrarengiz yoldular, O cananın gözleri, saçar etrafa ışık, Hevesler coşuyor, duygular karma karışık, Gönlünde, sevdasını, dolaştıran bir aşık, Sabah ayrı renk, akşam, ayrı renktir aynalar. Coşsun gönüller, çalsın şarkılar, çalsın sazlar, Vursun davullar, oynasın eller, kalksın kızlar, Bugün aşkımızın baharı, yaşansın yazlar, Aksın sinelere, heyecan veren duygular. ...andelip... |
yaşarcasına aktarmış duru arı bir üslubuyla...
tebrikler
nice saygılarımla üstadım