MAHRUM ETME BAHÇENDENKİ BÜLBÜLÜ
MAHRUM ETME BAHÇENDENKİ BÜLBÜLÜ
Gözünü sal sevgilinin yüzüne, Tebessümü ışık versin gözüne, İç ısınsın ivme katsın sözüne; Mahrum etme, bahçendeki bülbülü… * Hani “Kerem”? “Aslı” nerde? Bilinmez, Sevdaları hafızadan silinmez, Yeryüzünde benzerimiz bulunmaz; Mahrum etme, bahçendeki bülbülü… * Benliğini tamamlamış insansın, Sevenini sarasın ki yar ansın, Etrafımız çiçeklerle donansın, Mahrum etme, bahçendeki bülbülü… * Dile destan “Karacaoğlan” öldü mü? Elif’ini tanıyanlar oldu mu? Bilen var mı, sevdiğini buldu mu? Mahrum etme, bahçendeki bülbülü… * Senin gibi nice canın ahdi yar, Eyvah diyor beli büyük ihtiyar, Yoldaşını Hıfz edenler bahtiyar; Mahrum etme, bahçendeki bülbülü… Hıfzı KARACA |