DERTLER BENİ, BEN DE DERTLERİ SEVDİM
DERTLER BENİ, BEN DE DERTLERİ SEVDİM
Hakikat neyse o; örtmem gerçeği, Mertler beni sevdi, bende mertleri… Sevdamı tartışmam; haktır ölçeği, Gererim göğsümü, vermem dertleri… * Makam kasasını rantlık sananlar, Hak tecavüzünü kurtluk sananlar, Mazlumlara zulmü mertlik sananlar; Gererim göğsümü, vermem dertleri… * Koltuk kapmak için biat etmedim, Hainlik edenle yola gitmedim, Mevla’ma çok şükür; daha bitmedim; Gererim göğsümü vermem dertleri… * El emrine uyup selef olmadım, Nesli utandıran halef olmadım, İçin için yandım, telef olmadım; Gererim göğsümü, vermem dertleri… * Her kul gibi bende konargöçerim, Ölüm badesini hakla içerim, Göçünceye değim Hıfz eden kerim; Gererim göğsümü, vermem dertleri… Hıfzı KARACA (T. C. Kültür Bakanlığı Kalk ve Kalem Şairi) |
insanlık adına derin vurgulu bir mertlik kokusu vardı şiirde duygu yoğunluğu ile birlikte bravo dost kutlar esenlikler dilerim...