KURBAN
Nasılsın deme bana ,
Gördüğün bildiğin gibi değil, Bırakıp yakıp yıktığın gibiyim işte, Çokta farklı olmam sanırım, bilirim bu gidişle. Sakın sorma bana! Sorma ki; geçmişi yad etme bana, Bari geçmişin izi temiz kalsın. Tozlu raflarda durmasın, Oysa ne güzel taşımıştım mısralarıma. Ne çok umutlar birikmişti, geleceğimize dair, Ne çok hayaller. Hepsini bir bir yakıp yıkıp geçtin, Geçtim bunları da ; Kurban olarak niye beni seçtin? Yazıklar olsun. Umarım değmiştir uğruna gözüne perde çektiğin, İki çift sözüne kurban ettiğin. Neydi ki bende olmayıpta onun seni senden ettiği? Söylesene ? Neydi ki benden duymayıpta ondan duyduğun? Söylesene neydi ki bende ummadığını ondan umduğun? Söyle hadi söyle? Ya şimdi söyle,yada bir daha karşıma çıkma böyle, Ne halimi sor nede benle ilgili kimseye bir şey söyle. Sorma bir daha, Deme nasılsın , Nede duydukların karşısında suratın asılsın. Benden uzakta istedigine yakınsın, Bırakta sadece geçmişim şiir olarak anılsın. Başlığı kurban diye atılsın ... Kadir TURGUT |