Çocuklar dünyaya anne babalarını seçerek gelmiyor.
Ama ebeveynler sorumsuz olmalarına rağmen onları dünyaya getiriyorlar.
Ve dünyayı kendi yetiştirdikleriyle kirletiyorlar.
"Ne ekersen onu biçersin" hesabı...

Ebeveynler istiyorlar ki; bize hayırları olsun.
Sadece kazanmak ve harcamak istiyorlar.
Bütün imkanlar, kendi ellerinde;
Ama yalnızca kendileri için eğitiyorlar...

Allah’tan korkmuyor ve hiçbir dine inanmıyorlar.
Yalnızca kendi inanmışlıklarını yaşatmak istiyorlar.
Onlar için şu anlık netice önemli,
Hiç kimsenin yarınları değil...

Allah hayırsız evlat vermiyor.
Allah, hayırsızlara da evlat veriyor.
Çünkü insan, kendi iradesini kullanarak istiyor.
Çocuklar, anne baba isteğiyle dünyaya geliyor...

Anne babalar çocukları, kendilerinin yarattığına inanıyorlar.
Ve onların canları yokmuş gibi davranıyorlar.
Çocukların ölümleri, yalnızca kendilerini yaktığını sanıyorlar.
Oysa ölenlerin de bir canı var...

Allah âlime de evlat vermiş, zalime de.
Allah kendini âlim zannedenlere de evlat vermiş.
Allah zengine de evlat vermiş, fakire de.
Ama hiç birine doğuştan (bilge’dir) özelliğini yüklememiş...

İnsanlar huzurla adaletli bir şekilde yaşasınlar diye, Kur’an-ı göndermiş.
Düşünüp tartsınlar diye beyin vermiş.
Anlayıp kavrasınlar diye akıl vermiş.
Ve öğrenip aktarsınlar diye de, peygamberleri tayin etmiş...