Durma
Darmadağın zamanlar dünsüzlüğü andırır
Şehla bakışlarımız ölmek susuzluğundan. Mücrimiyiz kıymetin sevda yolsuzluğundan Darmadağın sokaklar dipsizliği andırır. Geçme başımdan geçme,papatyalar kuruyor Merasimi mateme çeviren karamsarım Görünmeden dolaşır ruhumda inkisarım Biçme kalbini, bende çok alımsız duruyor Bellek kuytularımda hipodrom sarsıntısı Koşma zihnimde koşma,yağız atlar ürkecek Alnıma ecel teri mühürlense korkacak Bir bakışımla tüter kıyamet esintisi. Kaynayan kasırgalar peşimde dolaşıyor Sorma ismimi sorma,yanardağlar duyacak. Son afete gömülmek can kuşumu soyacak Durma tenimde yangın durana bulaşıyor. |
🌿