Gün Batımı
Bir gün batımında yorgun adımlarım.
Gökyüzüne bakan titreyen omuzlarım Hayatın ağırlığı düşerken her bir hücreme, Koynumda taşıdım yorgunluk.. Kalbimde biriken günün izleri, Gizli bir hüzünle bakar uzaklara gözler, Yorgun bir gemi gibi salınıp dururum Rüyalarda kaybolmuş, denizci gibi.. Ayaklarım tozlu yollarda yürürken İzler bırakır, yaşanmışlıklarla dolu. Yorgun bir nehir gibi akar zaman, Sessizce aşar geçmişin tortulu hayatı Dudaklarımda fısıldanan şarkılar, Eski bir melodinin, hüznünü çalar Kalbimdeki çiçekler solmuş, Yorgunluğumun rengi solgun bir "turuncu".. Bir gün daha geçer ömrümden, yorgun ama dimdik, Umudumla beslenmiş, dirençli bir sevda. Yorgunluğum, yaşamın kara bulutu, Ama yine de yarın, umutla dolu... |