Yük
Yalnızlığın yükü omuzlarımda
Gönlüm yorğun, ruhum darma dağın Gökyüzü karanlık, yüzüm soluk Kendi eliyle yakarmı insan içini Gizli bir çığlık, sessiz bir ağıt.. Yanlızlığın yükü yüreğimde Gecenin kollarında kaybolan adımlarım Adını unuttuğum bir yara Gözleri dolduran, yüreği kırık anılar doldurur köşeleri Kendi ellerimle yakarım geçmişi... |