YAĞMURUN İZLERİYağmurun içindeyim, Islanıyorum. Belki de ahmakça. Umurumda değil. Sokaklar bomboş. İnsanlar evlerine kapanmış. Birkaç sokak kedisini saymazsak, Bir tek ben varım ortalıkta. Islanıyorum umursamadan. Islanmak ne güzel şey böyle; Yağmurun sesi, Toprak kokusu, Islaklık hissi. Her damlasında toprağın özlemi, Ve gökyüzünün fısıltıları gizli. Kimse yok sokakta Benim gibi ıslanan. Benim gibi yağmura tutulan. Elleri sıcacık çay bardaklarına değerken, Benim bedenim yağmurun serin dokunuşunda. Sıcak evlerinde huzuru ararken insanlar, Ben yağmurla dans ediyorum sokaklarda. Yağmurun içindeyim işte, Kimse görmüyor beni, Kimse duymuyor. Kimse bilmiyor neden ıslandığımı. Bir yağmur biliyor, Bir sen ,bir de ben. Bu da yeterli zaten. |