ÖMUR DEDİĞİN
ÖMÜR DEDİĞİN
Yusuf Yılmaz Hayatın gerçekleriyle göz göze gelince Biraz şaşırırsın. Yaşadığın kadar yaşarsın; Ne eksik ne fazla. Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin; Başkalarının gözünde daha çirkin Veya daha güzel olabilirsin; Bu senin davranışlarına bağlıdır. Hayaller ise Bir ağacın dallarındaki bulutlar gibidir, Güneş vurunca kaybolur gider. Batınca güneş, Karanlıklar içinde, Ay ışığı ile baş başa kalırsın; Muhasebe yaparsan kaybedersin. Yum gözünü, Sil kafanda ne varsa, İyi bir uykudan sonra Sabah ola hayrola... İyilikler güzellikler ruhunu okşarken, Hiç ummadığın bir zamanda, Hüzünlü bir şey olursa, Hiç şaşma, Yürek acıları hiç gitmez; O da biz duygulu insanlara mahsustur. Öyle veya böyle, Zaman bizi törpiyelerek adam edecek. Tam adam olduğun zaman, Ömür bitecek. |
Hiç ummadığın bir zamanda,
Hüzünlü bir şey olursa,
Hiç şaşma,
Yürek acıları hiç gitmez;
O da biz duygulu insanlara mahsustur.
Öyle veya böyle,
Zaman bizi törpiyelerek adam edecek.
Tam adam olduğun zaman,
Ömür bitecek.
Bu şiir, hayatın inişli çıkışlı olduğunu ve insanın kendini kaybetmemesi gerektiğini anlatıyor. Şair, muhasebe yapmanın insanı yıpratacağını, bazen gözünü yumup kafasını boşaltması gerektiğini söylüyor. Ancak her zaman iyilikler ve güzellikler beklememek gerektiğini, hüzünlü şeylerin de olabileceğini, bunların da duygulu insanların payına düştüğünü belirtiyor. Şair, zamanın insanı olgunlaştıracağını ama ömrün de biteceğini kabul ediyor. Bu şiir, hayatın gerçeklerine karşı hem umutlu hem de melankolik bir bakış açısı sunuyor.