Üzüldü halimize hem Mecnun hem Leyla
Üzüldü halimize hem Mecnun hem Leyla
Herkes işinde gücünde Sen de kim bilir ne halde Gün doğuyor batıyor bitiyor İnsan doğuyor yaşıyor ölüyor Talihler kâh gülüyor kâh gülmüyor Sevdan gelmiş gitmek bilmiyor Hayat bu kimi öyle kimi böyle Diyoruz ki olsa bazen böyle bazen şöyle Bir şiirle başlayan tanışmalarımız Zaman akıp giderken de başladı sevdalarımız Otur düşün bir değil birçok kere Bahtın mı bahtsızlığın mı ben çıkmışsam talihine Düşünmek gerek küsmemek gerek talihimize Üzülme üzülme biz çıkmışız işte birbirimize Ne ben Mecnun’dum ne de sen Leyla Üzüldü halimize hem Mecnun hem Leyla |