UTANAN BİR EL/VEDA
"Gönül böyle bir sevdanın yorgunu
Tanrım bu sonbahar vurgunu " şimdi temmuzunun sıcağıyım gülibrişim ezberinim bağıra ,çağıra arta kalanınım nazlım eksiğinim sudan sebepleriyim öncelerinin ahkâmının gelişigüzeliyim ince mevzusuyum saklının anlamsızınım çok sensizinim gülibrişim çok yalnızınım kaç onca yoruldum gidişine, yüzümde şaşkınlık kaç hoşçakal sığamadım gözlerine, sırtımda dağlar musallatın oldum gülibrişim mendil cepleri ıslandı üvey şehirlerimin avuç açtı süklüm,püklümüm, sabah erkeninin dualarına hüzzamım doldu bildik şeylerimle tanrı şahidim oldu bu ayrılık zor sana dairlere bu ayrılık erken doğum utanan bir el/veda şiir külü üşüyor beş kalalar sırra kademine üşüyor kördüğüm çift örgülü acelesisisin yürek iklimimin kıl payı bir sonrasın düşünü gördüğüm kahretsinisin serzenişlerimin cinnetisin çarelerimin kahırlınınım gülibrişim Demir Mutlugil |