Bellisima-2Hadi yok sayalım birlikte Bellisima...Bir yokmuş,iki de yokmuş diye.Sen ucu ol ben bucağı Böyle başlasın bu hikâye. Göçünü sırtlamış uzaklaşan gün Güz artıkları uzlet ehli Çekik gözlü gece perdeleri Sükût ikrarda Küllü gönül çerağı Buğu var her nefeste Dilbaz değil dilbeste Kutup gecesidir bu yüzünü gösteren Sonbahar ekinoksu Şehrin biz yanına batıyor siyah Birazdan karanlığa gömülecek gece Boğazımda ipsiz düğümler Bellisimam Bu gece asma yaprakları yeşil sadece Sütü siyah incirlerin Erguvan dalları çıplak Son akşam yemeğindeymiş Yahuda Birazdan kendini yeniden asacak Bak içini döküyor gök suyu Rüzgâr ıslığında ilahi ,sarı çiçekler Secdeye durmuş güz çiğdemleri Benim içim dışım yaşlı Senin gözlerinin dolu her yeri Gün son hasadı kadim zamanların Yarınlar sustası açılmış bıçak Ötücü kuşlar gürültü koparıyor göğümüzden Söz çizik plak,kırıldı kırılacak Yine dönecek semazenler Yağmursa durmadan yağacak Ne sanıyorsun ki Bellisimam Budanan yanlarımız daha mı gür olacak Bak tekneler bile baştankara iskelede Kıyıda onca kürek boşa çekilecek Kekamozlar keskin,deniz atları Truvalı Suyu boğuyor kum sarmaşıkları derinlerimizde Elbet soyunacak gün sonu karanlığı Zaten sevmekte çırılçıplak Çoklar az,azlar azalmış iyice Bana kalırsa Bellisimam Sabaha çıkmaz bu gece Hadi biz çıkalım şu daralmış aralıktan Ayaklanmış bardaklarımızla birlikte Ocak başına gidelim öylece Suadiyearalıkikibinyirmiiki Demir Mutlugil |